وقتی برا رفتنم شعر نوشت!
شهریور است و شهری وَر ِخاموشی ست
شهریورِ تو!من...مجبور به فراموشی ست
.
پاییز ِ زودرس آمدودیگر کسی درراه نیست
پاییز می آید ولی با من کسی همراه نیست
.
مرداد رفت ،گرما رفت ،من ماندم و شهریوری...
دل تر شدو دیده شکست!من ماندم و دربه دری
.
پاییز می آید ولی...پاییز می گرید به خود
با مهر آغاز میشود!مهر ماه میپیچد به خود
.
شهریور من دردو شهری کنارت سرخوش است
میمیرم و مرد میشوم زن را،که حالم ناخوش است
.
پاییز شو... برگرد به من!این من بهارت میکند!
همگام با پاییز بیا ...!این من سلامت میکند
.
زرد میشوی ومیشوم!زردی که عاشق ماند و مرد
این عشق طوفان میشود!طوفان تورا برداشت و برد
.
سردی و من یخ میزنم!جوت مرا گرفته است
جوگیر جاگیر میشوم!جایی که عطرت خفته است
.
عاشق نمان،عاشق نمیر...فارغ شو از این قافله
پاییز رفتن آمد و یکماه بعد شهریورت شد حامله
.
از جبر و از اجبار بود!رفتی که کردت آش و لاش
افتاد و بعد دریا شد،اشکی که می ریختی به پاش
#مژگان_قاف
اینروزا به طرز وحشتناکی دلگیر شدم، مژگان که تا الان کلا واکنش نمیداد به رفتنم یهو برام شعر نوشت:( این اوووج غم منه!
اونجاش که میگه مرداد رفت، من ماندم و شهریوری
حس میکنم اگر برم تو غم دوری از مژی میسوزم نابود میشم
مهسا وقتی بهش گفتم بغض کرده بود! چیزی که بیییشتر از هر چیزی باعث تعجبم شد! فکر نمیکردم مهسا اینطوری واکنش بده! بعدش زل زده بود بهم، پرسیدم مهسا چیشده؟ میگه: مائده نرو بمون، بذار یکم ببینیمت، از ما دور نشو
فری بر خلاف همیشه روزی ده بار میپرسه چه خبر-___- روز آخر یه جوری بغلم کرد که انگار یه عمرِ همو ندیدیم! همشون منتظرن خبر بدم که دیگه دارم رسما میرم!
حس میکنم با غم نبودنشون بتونم کنار بیام، اما از غم اینکه از نبودنم ناراحتن بی شک میمیرم! طاقت دیدن ناراحتی و اشکشونو ندارم! واقعا ندارم! -__-
ولی در کمال تاسف هیچ اتفاقی نیوفتاد تو این دور شدن و الان از اون روزا صرفا دوریش مونده. ماهایی که یه زمانی از بیست و چهار ساعت شبانه روز دوازه سیزده ساعتشو پیش هم بودیم حالا شاید سال به سال هم از هم خبر نگیریم :)