اولین روز:)

امروز صبح وقتی بیدار شدم برای مدرسه حس خوبی داشتم یه حس تازه ای که شاید قبلا نداشتم:)

امسال و همچنین 2 سال بعدش که پیش رومه واقعا برای من لحظات اینده سازی هستن:)

قصدم اینه که امسال برم تو موده درررررس خونی

برخلاف تصورم و اینکه فکر مینمودم واقعا تو مدرسه و جو کلاس افتضاح میشه ولی اینطور نبود

اولش که کلی از دیدن ددی حیدر باهمون لبخند همیشگی خشنود گشتم:)

خیلی خوب بود:)

سرکلاس هم اول جو خشک و رسمی بود مخصوصا بخاطر اینکه دوتا بچه مثبت منو احاطه کرده بودن:دی!

ولی ازونجایی که من نمیتونم اروم و ساکت سرکلاس بشینم شروع کردم به شیطونیای خاص خودم:)

به حدی که استاد منو میدید میخندید

یه اقای احمدیان بود استاد تندخوانی خدایی به طرز لباس پوشیدنش نمیخورد انقدر ادم مهمی باشه:/

اخرای کلاس بود گفت یه مسئول یا به اصطلاح یه نماینده نیاز داریم:)

تمام کلاس درسکوت بود یهو یکی از بچه ها گفت خب باید چیکارا بکنه گفت شما اول قبول کنید:/

منم گفتم که:اول شرایط قرارداد رو میبینند معمولا بعد امضا میکنن:)

و فرمودن شما نماینده ای از جلسه بعد لب تاب و دیتاشو رو اماده کنید نور و تنظیم کنید کولرهم بگید از پایین روشن کنن لیست هم بدید بچه ها سرفصلایی که اموزش داده شد هم بگید:/

و یه حس از اون درون میگفت میمردی دو دقه هیچی نگی:دی!

ولی خب خووووب بود درکل:)

برخلاف تصورم:)

کلاس ایروبیک محشررر بود فقط خنده بود:دی!

مخصوصا قسمت زومبا نمیتونستیم حرکات رو درست بریم و فقط بهم میخندیدیم:)

اخرشم با صدای انریکه کلاس ترکید:) مررسی جناب که انقد خوب میخونی:)

نتیجه اینکه اتفاقات رو قبل اینکه اتفاق بیوفتند قضاوت نکنیم:) شاید خوب باشند:)