SILENCE

SILENCE

خبـــــــر از چشـــــم خـــودش داشــــت اگـــــــر
میفهــــــمید ....
"حـال مـن، بعـــد نگــاه تو ســـــرودن دارد"

طبقه بندی موضوعی
آخرین مطالب
محبوب ترین مطالب
مطالب پربحث‌تر
آخرین نظرات
  • ۷ شهریور ۹۷، ۱۲:۵۱ - علیــ ـرضا
    خواهش !
نویسندگان

بعضی وقتا ادما توی خاطرات قدیم غرق میشند....

دیشب یه مموری پیدا کردم از تابستون 2سال پیش بود....

کلی اسکرین شات بود از چت هام با دوستام....:)

کلی عکس بود از عروسی داییم...:)

کلی عکس از مسافرتمون....:)

کلی عکس از خل بازیای خودمو اطرافیانم....:)

یه عالمه کدبرنامه نویسی:) (همچین ادمی بودم من:دی! حس یادداشت سرکلاس نداشتم از کدا عکس میگرفتم)

یه عالمه خل و چل بازیو دل شادو همش باعث میشه یه لبخند بیاد رو لبت....

ولی واسه یه لحظه که بهش فکر میکنی میبینی که ایا واقعا دلت میخواد برگردی به دوسال پیش؟

سوال قشنگیه ها....اگه اگر دوسال پیش رو فقط قسمتای خوبشو تصور کنی دلت میخواد؟

سوالی بود که زیاد بهش فک کردم دیشب:)

جوابم نه بود به سوالم ولی به این فک کردم که گاهی اوقات دلتنگ خاطرات میشی نه ادما....

بین همه ی اون عکسا خیلیا بودن که دیگه نیستن پیشم....خیلیا بودن که دوستشون داشتم ولی دیگه لیاقت دوست داشته شدن ندارند چون دنیای مجازی با همه خوبیا و بدیاش اخلاق اونا رو گند زد بهشون....

خیلیا هم بودن که هنوزم دوستشون دارم بیشتر از هرکسی....گاهی اوقات بیشتراز هرکسی به وجودشون نیاز دارم....کسی هم هست که بااینکه خودم خواستم نباشه تو بدترین شرایط فقط میخوام که اون باشه....عجیب غریبم عایا؟

امروز صبح گاج کلاس فیزیک داشتم....کلی هماهنگ کرده بودم و کتاب هالیدی رو هم برای مهسا اماده کرده بودم که بهش بدما....به دلیل ریلکس بودن بیش از حد مامان بابا من به کلاسم نرسیدم

تازه به مامان که میگم اخه چرا؟میگه داد نزن....خب چرا داد نزنم وقتی حرفت بی منطقه؟

میگه تو کی دیر رسیدی به کلاست که میگی زندگی من همش اینطوریه؟

راست میگه خب ولی مامی توهم از اب گل الود ماهی نگیر دیگه....منه قراردادی دست خودم که نیست متنفررررررررم از دیر رسیدن.....منی که برای اینکه 5دیقه به کلاسم دیر نرسم یک ساعت قبل از کلاس میرم(به دلیل ساعتای سازمان اتوبوسرانی)وهمیشه25دیقه معطل میشم قبل کلاس نمیتونم تحمل کنم بی نظمی رو....اخه خدایی من ساعت 10کلاس دارم بعد تازه بابام ساعت9:50یادش افتاده میخواد دوش بگیره:دی!

چقد اون موقع حرص خوردما درصورتیکه الان که بهش فکر میکنم خندم میگیره....

خوبی خاطرات همینه...وقتی بهشون فکر میکنی میبینی چه چیزایی قبلا ازارت میداده که الان برات کلییییی مسخرست.....

بعدم که مثلا باهاشون قهر بودم هدفون گذاشته بودم یه سر اهنگ نگرانم امین حبیبی رو گوش میدادم....

رفتم برم شناسنامه مو بگیرم گفت اماده نیست اماده شد میزنگیمتون....گفتم باچه بزنگیدمون

اخه این چه طرز حرف زدنه اونم تو یه واحد عمومی خخخ

خب اینکه هیچی عکس کارت ملی مامان بابا رو که دیدم غم دنیا یااااااادم رفت....:دی!

از بس این دوتا خنده دار افتاده بودن توی عکس...بابام موهاشو موقع عکس گرفتن ژل زده بوده بعد باد پنکه خورده بهشون هرکدوم به سمت و سویی هستن.....اصن عااااالی بود

ساعت1:25بود داشدم با پری میحرفیدم مامان گفت اماده ای میخوایم بریما....(پوکر)

+کجا مامان؟

-استخر

تننننننکس

رفتم پایین دیدم ازش ناراحتما ولی طاقت ندارم باهم سرد حرف بزنیم اخرشم نتونستم چیزی بگم...عامل دعوا که من نبودم...منطقی نبود من عذرخواهی کنم...یهو بوسم کرد گفت اماده ای؟بریم؟(مامی دویو میک می خر؟ :دی!)

خب اشتی کردیم دیگه

بعد به این نتیجه رسیدما تمام لحظات یه خاطره ی خوبند...یه سری ادما هم هستن هرچی هم ازشون دلخور باشی بازم همه دنیاتن...مث مامان بابا

میدونم حتی فکرم نمیکنید همچین وبی باشه ولی عااشقتونم:)

۶ نظر موافقین ۴ مخالفین ۰ ۱۷ مرداد ۹۵ ، ۱۹:۳۴
Pokerface

یعنیا لعنت به من که انقدر امین و دوسش دارم....

داریم کسی انقدر عموشو دوست داشته باشه؟

چرااین سه سال لعنتی نمیگذره اخه؟

برم پیشش تهران؟

اصلا چرا وقتی میزنه تایپینگ انگار بهم زندگی رو دادن؟

چرا وقتی اون حرف میزنه میخوام همه دنیا خفه شن؟

چرا وقتی پیششم از خوشحالی گریه میکنم وقتی نیستم از ناراحتی؟

اوووووووف چقدر وقته من ندیدمش

چقدر این خوبه؟

خدایا هرچی هم که دنیات بد باشه ها

مرسی که دارمش

پ.ن:چتامونو لینکشو گذاشتم:)

۱ نظر موافقین ۴ مخالفین ۰ ۱۴ مرداد ۹۵ ، ۱۷:۴۱
Pokerface

خب از اونجایی که من ظهر خیلی عصبانی بودم یه چیزایی گفتم قریب به واقعیت:)

ولی الان باید اصلاح کنم.....

درسته که اولین روز یکم خراب کردم...

ولی اشکال نداره...تقصیر خودم بود..خودمم درستش میکنم

قصدداشتم بعداز تولدم دیگ از بدیا و خستگیا نگم تو وبمم....چون در کل زندگیم چیزای خوب و اتفاقای خوبش خیلی بیشتر از قسمتای منفیشه....

بعد نامردیه که از خوبیاش ننویسم....

میدونم یه دوره ای از زندگی سخت میگذره ها....

ولی میگذره....

طبق قول بابا تا اذر همه چی حله....دوباره میشیم مث قبل که کلا غم تو خونه حس نمیشه

البته الانم نمیشه

ولی دوست ندارم ببینم پرنتز هرکدوم این همه مشغله فکری دارند....

درهرصورت ....

از این به بعد همش از اتفاقای خوب مینویسم:)


۲ نظر موافقین ۲ مخالفین ۰ ۰۸ مرداد ۹۵ ، ۲۰:۰۰
Pokerface
چقدر بعد از پست قبل حس بی ادبی دارم:/
ولی خب....
خالی شدم....
مث مسکن واسه اعصاب:/
۱ نظر موافقین ۲ مخالفین ۰ ۰۸ مرداد ۹۵ ، ۱۴:۲۸
Pokerface

بیا اینم از روز تولد من:/

اینم از اولین روز 16سالگیم:/

لازمه که عرض کنم دست مریزاد زندگی:/

که گوه زدی به امروز....

نمیدونم شرایط بیان رو نخوندم....فقط تیکشو زدم....

ینی بکار بکردن این کلمات غیر مجازه؟

به ....که غیر مجازه

روز تولد و شروع خوب و هه همه اینا رو بیخی

اشکای مامان و چه کنم؟

دلش که شکست و چیکار کنم؟

اشکای خودم و چه کنم؟

مگه تقصیر من بود؟

اصن بابا چرا دخالت کرد؟

اگ اون دخالت نکرده بود هیچی نمیشدا

قشنگ 16سالگی بااولین روزش نشون داد چه سالیه

حالا هرچقدرم اطرافیان ارزو خوشبختی کنن

وقتی سرنوشتت و از همون اول ریدن توش تهش هیچی غیر این نییست....
۶ نظر موافقین ۲ مخالفین ۰ ۰۸ مرداد ۹۵ ، ۱۴:۲۶
Pokerface

نمیدونم چم شده....

نمیتونم بخوابم....یعنی شبا توحالت خواب و بیداری معلقم....منی که قبلا سر رو بالش میذاشتم خواب بودم....یه استرس خفیفی که اصلا توی بیداری حتی بهش فکر هم نمیکنم توی خواب اذیتم میکنه....

الان پری رفت و گودنایت و اینا....ولی من تاکی باید ذهنم مشغول باشه؟

تاکی باید فکر کنم؟تا ذهن اشفتم یکم صاف شه بعد بخوابم؟

فردا باید برم گاج برای برنامه ریزی و اینا...

نمیدونم شاید اصلا نرفتم....میرم که برنامه هاشونو ببینم ولی فکر نکنم از برنامه هاش خوشم بیاد...

بعدم خونه و کارو یه دنیا برنامه ی بهم ریخته.....

همه چیز طبق برنامه داشت پیش میرفتا...همه چیز تحت کنترلم بود...یهو دوباره افسار زندگیم از دستم در رفت...برنامه هام ریخته بهم....

این هفته کار خیلی سنگینه

شاید عصراهم تااخر هفته شرکت بمونم درنتیجه ریاضی بی ریاضی...ایشاالا از هفته ی دیگه....

کتاب د.شریعتی تموم شد...توی یه روز

فردا میخوام یه سر برم کتاب سبز یکی از کتابای دیگشو بخرم بخونم...

نمیدونم چرا باوجود این همه کتاب روانشناسی که خوندم و اینا این کتاب یه جور خاصی ارامش داره...وقتی میخونمش انگار شیرینی حرفاشو تو دهنم حس میکنم....نوشته هایی که مخلوطی از عشق و مذهب و علم و تجربه ست..:)

شاید اخرین پستی باشه که قبل تولدم میذارم شایدم نه....

ولی مهم اینه که به تولدم و به 16سالگی که فکر میکنم یهو یه حجم عظیمی از انواع افکار به ذهنم هجوم میاره....دیشب که پارک بودیم و من طبق معمول تنها پاشدم برم تاب بخورم همینطور که تاب میخورم و فکر میکردم یه لحظه به خودم اومدم...مائده تو اونموقع تاحالا یه دیقه هم به ذهنت استراحت دادی؟یه دیقه هم به ادمای دورت به جو دورت دقت کردی؟به لذتی که باید از این فضا برد و تو نمیبری دقت کردی؟

دست خودم نیست باید تولدم بگذره تا خوب بشم

همیشه همینطورم نزدیک تولدم که میشه فکرم خیلی درگیر میشه...همشم همین سوالا...توسالی که گذشت چی یاد گرفتی؟رفتارت چه حد تغییر کرد؟از روابطت از اشتباهاتت به کجا رسیدی؟مسیری که الان داری توش قدم میذاری چقدر از مسیر درست منحرفه؟

چقدر سنجیده تر عمل کردی؟چقدر عاقل تر رفتار کردی؟

تا سال بعد باید چطوری باشی

به استثنا زمانی که با دوستامم در بقیه مواقع علاقه ای به حرف زدن ندارم...به منم میگن برونگرا؟

ترجیح میدم محیط اروم باشه تا درگیری های خودم اوکی بشن...جوری همیشه این سوالا و این تفکرات توی یه قسمتی از سال ذهن منو درگیر خودش میکنه که برا یه مدتی مث افسرده ها میشم:-D

 
و خوشبختانه الان جواب همه ی سوالا رو پیدا کردم...با وجود جوابایی که به سوالا دادم....و با وجودی سالی که باهمه ی خاطراتش مرور کردم از سالی که گذشت و از قدرت های تصمیم گیری خودم و کارایی که تو شرایط بحرانی کردم راضیم... حداقل اینکه کمتر خودخواهانه و بیشتر انسان دوستانه به زنگی نگاه کردم....بیشتر صبور بودم....توی این یه مورد خیلی بیشتر...خیلی روی حسام کنترلم بیشتر شده....نمیدونم اگر قبلنا بود امشب باید با پی وی و این اوضاع چیکار میکردم...ولی خوشحلم که قبلنا نبود...جالب اینکه حتی اعصبانیت یا حس بدی نبود که حتی بخوام کنترلش کنم....به این فکر کردم که الان باید از دستش عصبانی باشم که باوجود دونستن شرایط زندگی من الان ناراحته؟ولی عصبانی نبودم....حس جالبی بود...اروم بودم....ذهن ناخوداگاه خودخواهم با مهربونی و لطافت به قضیه نگا میکرد....صبوری میکرد...حی یه قسمتی از وجودم میگفت حق داره مائده بذار هرچی دلش میخواد خودش و خالی کنه تا عصبانیتش تموم شه:)...ایشالا سالای بعد هم همینطور باشه...:)

اینده های خوب توی راهه...چرا پس هنوز همه چی به کامم تلخه؟


۲ نظر موافقین ۳ مخالفین ۰ ۰۶ مرداد ۹۵ ، ۰۱:۱۹
Pokerface

دیشب تا ساعت 9 که شرکت بودم....بعدشم که خسته و کوفته تشریفمو اوردم خونه با کلی ذوق و شوق گفتم بریم ساکن طبقه وسط و بگیریم دور هم ببینیم....اولش کلی استقبال کردن...بعدش که اومدن خونه یهو خوابشون گرفت....

این چه طرز ضدحال زدنه اخه....من اگه میخواستم تنها ببینم که این همه تو سرم نمیزدم برم ویدئو کلوپ فیلم ایرانی ببینم که...شت!

مثلا برنامه ریزی کرده بودم عصرا2ساعت ریاضی کار کنم....دو روز شدا...ولی دیروز کارا شرکت گند زد به همه چی:/

بعدم که شب خسته بودم بااین حال تلاش کردم بشینم سر درس بعد کتاب دکتر شریعتی چشمک میزد که بیا منو بخون بیا منو بخون....

کار شرکت خیلی باحال شده....دیروز خیلی خسته شده بودم همش هی دلم میخاست ول کنم پاشم برم خونه داایی ولی به این فکر میکردم که اخرش که چی؟

ینی بزرگترم که شدی میخوای از زیر فشار کار شونه خالی کنی؟ باید عادت کنی به یه قسمتایی از کار...:/

ینی دیروز از بس حجم سفارشا زیاد بود همه تو کارگاها بودن....فکرشو بکن حتی مدیر شرکت بره سرکار منتاژ....چهح

یه تنه کل شرکت و این مهندسا که زرت و زرت میومدن اونجا و کلی حالیشون بود و باید اداره میکردم...

حالا تو این سن با پارتی بازی دارم کار میکنم بااینکه اصن بهش نیازی نیست....حالا بذار بزرگتر شم...یعنی هیییییچ گونه کاری برا من پیدا نمیشه.....

داشتم فکر میکردم که من از این روزای سخت برا ساخت طرحمون هم داشتم...

امروزم که افتضاح تر داره میگذره....مثلا جمعه ست!

هیچ خبری نیست.....دوباره عصر هم نهایتش هنر کنن بریم خونه مامانبزرگ....که اونجاهم خوش نمیگذره بااینکه همه هستن

نمیدونم چرا زندگیا اینطوری شده ولی همه اونقدر درگیر ساختن یه زندگی خوب شدن که زندگی کردن یادشون رفته....

همدلی و همبستگی یادشون رفته......

دایی که معمولا تا دیروقت شرکته حتی شبایی هم که دور همیم دیر میاد....

باباهم که در طول روز تماما با مشتریا سروکله میزنه و همشم گوشیش درحال زنگ خوردنه:/

بقیه هم یه اوضاع اسفناک اینطوری دارن...حتی وقتی دورهمیم خستن...

پس چرا من اینقده انرژی دارم اخه؟

چرا اصن خستگی برام مهم نیست اخه؟

اووووووف

نوشتنم تموم شد و حوصله ی سررفتم اوکی نشد:/

فک کنم باز باید برم کتاب د.شریعتی بخونم


۷ نظر موافقین ۳ مخالفین ۰ ۰۱ مرداد ۹۵ ، ۱۱:۲۹
Pokerface

پست قبلی چون بیشتر از خاطرات بود ترجیح دادم اینو اینجا بنویسم

مژی رفت....

منو مژی از تابستون پارسال شروع کردیم به تحقیق براانتخاب رشته و نهایتا به این نتیجه رسیدیم که هردو بریم ریاضی....واقعنی هم تصمیمون این بود تا زمانی که جلسای هدایت شروع شد...تقریبا هردومون گم شدیم...حسای عجیب غریب داشتم....یه حس سردرگمی....ترس...تردید....

خب بین همه این حسا قضایای خوارزمی هم بود که منو مژی رو نزدیک به هم نگه میداشت...

ولی همین روزا بود که حس کردم انگار مژی علاقش به ریاضی هم تحت تاثیر منه....ینی بخاطر تاثیر پذیریش از من بوده....برا اینکه مطمئن شم یه مدت مژی و لیلا رو بیشتر تنها گذاشتم و بعد یه مدت دیدم که مژگان به شدت داره سمت هنر پیش میره....

مژگان از قبل هم استعداد توی هنر داشت ولی زیاد نشون نمیداد ولی از زمانی که رفت با لیلا خیییییلیییییییی بیشتر نشونش میده..بعلاوه یهو علاقش به مهران مدیری و احسان چندبرابر شد...و اینکه شروع کرد مث لیلا که کلا درمورد ضعفای کشور یا حتا ضعفایی که تو دوستیا هست تلخ و فاز سنگین حرف میزنه حرف بزنه........

برا همین نتیجه گرفتم که باید ازش دور باشم نمیخاستم بذارم تحت تاثیر من یکی حداقل تصمیم بگیره.....

ولی خب حس خوبی هم نبود....مژی و لیلا دوستای من بودن دوست نداشتم ازشون دور باشم..ولی خب شدم...خوبیش این بود که پری کنارم بود و تو خیلی قضایا با نظرات شبیه بهم...:)

درهرصورت بخاطر شخصیتی که داشت ترجیح میدادم بیشتر از بقیه کنارم باشه....:)

چون با توجه به تاثیر پذیری مژی میدونستم مژی و لیلا تا تهش باهمند....

و وقتی به پری فک میکردم بااینکه مدت طولانی ای نبود رفاقتمون رسمی شده بود ولی منم با پری یه همچین چیزی میخاستم...تا تهش باهم:)

ولی بااین حال فکر نمیکردم مژگان برا انتخاب رشته هم باز تحت تاثیر لیلا انتخاب کنه...البته هنوزم فکر نمیکنم اینکارو کرده باشه ولی اینکه مژی رفت تجربی باوجود اینکه تا اخرین دقایق تصمیمش به این بود که بیاد ریاضی یکم عجیب بود...من حتی بهش گفته بودم که خیلی به هدایت تحصیلیت توجهی نکن ولی خب دیگه...رفت تجربی

وقتی فهمیدم رفته تجربی یهو کلی خاطره هجوم اورد به ذهنم

رو پشت بوم و روزای بارونی....

رو حیاط مدرسه و روزای بارونی...

وقتایی که از کارو جواب ندادن جی پی اس خسته میشدیم و با هدفون لم میدادیم رو صندلیا و میرفتیم اون دنیا....

فلافل خوردنامون....

دعواهامون سر ریسک پذیریه من...

دعواهامون سر بی نظم بودن مژگان....

شوخیامون با زمانیان...

شبایی که تا 9مدرسه بودیم....

کافی میکسایی که منو مژی و زمانیان خوردیم....

خاطره هایی که منو مژی و گلسا و زمانیان داشتیم.....

روزی که تصمیم گرفتیم برا خوارزمی طرح بدیم...

اون ترامیسو هایی که وقتی داشتیم میخوردیم مژی گفت یا من یا مولود

من که میدونم دلت بااونه

ولی من با مژی طرح دادم

شب بیداریا مون

روزی که من رفتم فروغ پیش حسینی تعیین سطح بدم

استرسای روزای داوری

حمایتاش

خوش اخلاقیاش

هرررررررررررررررررررچی خاطره که باهم داشتیم یهو هجوم اورد به ذهنم

تازه فهمیدم راستکی این اتفاق میوفته که یهو طرف کلی تصویر از ذهنش رد میشه...

و تنها چیزی که اون لحظه تونستم بگم این بود که...

منو مژی چقدر برنامه باهم داشتیم

و مامانش با افسوس نگامون کنه......

نمیدونم الان باید خوشحال باشم یا ناراحت...

فقط امیداورم

هرجا تو هر رشته ای هست اون چیزی باشه که دلش میخواد

ولی امیدوارم تو مسیر درستی رفته باشه

۱ نظر موافقین ۳ مخالفین ۰ ۲۹ تیر ۹۵ ، ۱۶:۲۳
Pokerface

هیچ دلیلی که چرا این چندوقت ننوشتم ندارم واقعنی....

فقط میدونم که یا حسش نیست یا چیزی برا نوشتن نبوده....

چون معمولا ترجیح میدم از حسام بنویسم تا از خاطرات....

دیروز رفتم سر دفتر خاطراتم بعد فهمیدم که...

من قراره بوده داوری مرحله استان رو تعریف کنم...خاطرات امتحانا رو هم قرار بوده بعدا تعریف کنم....اعصاب خوردیایی هم که یه خانومی درست کرد باز نوشتم بعدا تعریف میکنم....

ولی قبل انتخاب رشته حیفم اومد حسم و ننویسم برا همین رفتم سر دفترم...یکم نوشتم بعد دیدم که حسش نیست بقیه شو بنویسم...

خلبان تو شازده کوچولو میگفت مشکل اصلی بزرگ شدن نیست مشکل اصلی فراموش کردن کودکیه...شاید یه مقدار کودکی رو فراموش کردم که نوشتن برام سخت شده....بیان افکارم برام سخت شده....دیدن اشتباهای بقیه برام سخت شده.....

شایدم محیط تغییر کرده....درهرصورت سخت شده....

دوشنبه انتخاب رشته داشتم....نمیدونم چرا ولی شب قبلش کلییی استرس داشتم....عجیب بود برا من همچین چیزی...تازه وقتی عمو احسان ازم تست استرس گرفت خندش گرفت گفت تو که رو دست همه ریلکسارو اوردی.....

خب عموی گرام من ریلکس نیستم ولی دلیلی توش نمیبینم که همه نگرانیامو بگم که....

و ازونجایی که خیلی استرس داشتم طاقت نیوردم که13-14ساعت صبر کنم فردا شه به عمو امین پی ام دادم که اگه میشه الویتا منو برام بفرست....تقریبا یه ساعت بعد بابام صدام زد گفت بیا یه زنگ به عمو بزن ببین چیکارت داشته...و من زنگید به عمو

و ایشون فرمودند که اولویت اولت ریاضی....بااینکه سعی در حفظ ارامشم داشتم اخرش جیغ کشیدم....و بعدم صدا خنده ی عمو اومد و گفت اروم شو بچه...از ته تها هم صدا دلارام میومد که شیرینی یادت نره...اخه مادمازل شما اول خودت باید شیرینی بدی که فارغ التحصیل شدی:)

خلاصه کلا حسای خوبی هم که نسبت به این زن و شوهر دارم زیاده حسش نی بگم.....

من اینا رو مینویسم که چندسال دیگ خودم بخونمشون و حس خوب بهم بده

مسلما چندسال دیگه هم حس من به عمو همین میمونه

بعدش اومدم تل که دیدم عمو پی دی اف هدایت تحصیلی رو برام فرستاده دقیقا شبیه همونی بود که فرداش خانوم حکیمی نشونم داد...:)

بعدشم که رفتیم تولد مصطفی و خوش گذشت:)

ولی همه خسته بودن هیشکی نرقصید:)نمیدونم چرا ولی بعد اون قضایا به مصطفی که نگا میکنم خجالت میکشم....شاید رفتار اون اشتب بوده باشه ولی منم تند رفتم..ولی خب اونم اشتباهشو تکرار کرد دوباره...ولی خب بازم من زیاده روی کردم...

میخاستن تصمیم بگیرن این جمعه برن سد و به پیشنهاد من قرار شد اون جمعه برن که شب تولد منم باشه....:)

آخ جوووووون بعد مصطفی گفت علی هم میگم بیاد تنبک بزنه و سیستم ماشینشم هست....

چقدر خوش بگذره اونشب...البته اگ اقاجون اینا از مشد نیان و برینن به برنامه هامون....

روز بعدشم که با مامان رفتیم برا هدایت...مامان ایدا رو دیدم بعدشم مامان مژی

چقدر زن خوبیه مامانش

دوباره حالش ندارم بنویسم ولی هدایت و حیفم میاد ننویسم

بعدش ماماانم میگفتا مامان مژی بحث مولود و باز کرده بعد مامانمم گفته اره این دختره اصن یه حالیه مامان مژی گفته اره وقتی هم که مژگان بااین میگشت خیییلی یه مدت اعصابش خورد بوده و اینا و مامان ایدا هم تایید کرده

خلاصه نوبتم شد بریم هدایت

فرست خانوم حکیمی گفت خونوادگی اومدین هدایت؟

بعد گفت حدس میزنی اولویت اولت چی باشه؟منم که خب تقلب کرده بودم گفتم ریاضی گفت اره ریاضیه و اینا و دیگ گفت که از سال دوم دانشگا برو کار و مخصوصا تو رشته های مهندسی نباید فقط علمت اکادمیک باشه و اینا

بعد مامانم ازش پرسید خانوم حکیمی حالا خارج از هدایت تحصیلی و اینا بنظرتون برا مائده چی خوبه؟

بعد گفت چیزی که من از مائده دیدم اینه که تیپ برترش فنیه حالا بازم باید از اقای زمانیان پرسید

خودشم علاقه داره و هدایتشم که همینو میگه...شخصیتشم برا مهندسی خوبه ایشالا که موفق باشه و اینا....

دیگ بعدشم رسید به تشکرای کلیشه ای و اینا

بعدم رفتیم دفتر که دیگ جدنی فرم و امضا کنم و برم قاطی گایزه ریاضی بعد اینکه امضا کردم تازه یادم افتاد که تو فیلما موقع اینجور امضاها یکم فکر میکنن

چرا من مث گاوا یهو امضا کردم

بعدم بهم یه شکلات تعارف کرد خانوم سلیمانی

بعد خب دوس داشتم خودم بخورمش بااینکه زیاد کاکائو دوست ندارم بعد رفتم بالا برا کلاس رسپبری شکلات و گرفتم بالا گفتم دهنتونو با طعم ریاضی شیرین کنین یهو زمانیان شکلات گرفت

خب من یه چی گفتم تو چرا جدی میگیری

بعدم تبریک گفت برا مهندسی و اینا

درهرصورت بابت تصمیمم خوشحالم

حداقل میدونم تحت تاثیر نظر هیچکس و تحت تاثیر هیچکس نبودم برا انتخابم

ایشالا که انتخاب خوبی باشه


۱ نظر موافقین ۲ مخالفین ۰ ۲۹ تیر ۹۵ ، ۱۶:۰۲
Pokerface

امشب وقتی بعد از مدت ها با عمو حرف زدم دلم خیلی گرفت...حس گریه داشتم فقط حیف که این غرور لعنتی نمیذاشت گریه کنم....

شاید انکار کنم هرچه احساساته رو....ولی خداییش درمورد عمو هیچی انکار شدنی نیست....دلم براش تنگ شده...دلم برای روزای خوبمون تنگ شده....حالا میفهمم وقتی بهم میگفتن هیچوقت ارزو نکن بزرگ شی ینی چی...الان بااین حال که میدونم ارزوی غلطیه باز دوست دارم بزرگ شم....

اینایی که اینجا مینویسم رو مهم نیست کسی بخونه

چون فقط مینویسم که خودم خالی شم....

پس....

فعلا بیشتر از این نمیتونم بنویسم....

good bye dear diaries

۱ نظر موافقین ۴ مخالفین ۰ ۲۶ خرداد ۹۵ ، ۰۱:۲۴
Pokerface